Tiener-Lotte had maar één droom: journalist worden. Ik was dol op schrijven (en tv kijken) en ik zag mezelf helemaal zitten op een redactie: verhalen maken, interessante mensen interviewen en zorgen dat we met z’n allen de wereld iets beter begrijpen.  

Het lukte. Ik schreef voor ieder universiteitsblaadje dat er te vinden was (zelfs de wekelijkse bier-mailing van de hockeyclub), nam een tussenjaar om ervaring op te doen als stagiair bij de NOS en werd uiteindelijk toegelaten tot de meest gewilde Master Journalistiek van het land. 

Ik had in de ‘oh-my-god-i-did-it’ zevende hemel moeten zijn.

Maar langzaam begon het te knagen. Zelfs toen ik bij twee fantastische bedrijven werd aangenomen (nogmaals dank EenVandaag & Linda.nl) voelde ik ‘het’ niet. Ze boden me een contract aan en ik hoorde mezelf ‘nee’ zeggen. 

Wat nogal een schok was. Ik had er 8 jaar lang naartoe geleefd om dit te bereiken. Ik raakte in paniek. Want dat doe je als je hele droom ineens niet meer je droom blijkt te zijn? Blijf je het proberen? Moet je gewoon wennen? Ga je het helemaal anders doen? Zo ja: hoe dan?

Want ik had nog een droom: de wereld zien. En dat ging niet lukken met 20 vakantiedagen. Dus ik bleef freelancen (want ja, er moest wel brood op de plank komen) en werkte voor een aantal geweldige bedrijven als AD, Nu.nl en GLAMOUR. Ondertussen spaarde ik voor een wereldreis.

Want iedere zelfrespecterende 20-something met een quarterlifecrisis kan maar één ding bedenken om de boel op te lossen: jezelf vinden in Azië.

Toen ik genoeg geld had, zegde ik mijn freelanceklussen én huur op. Gooide mijn spullen in een opslag en vertrok. 

En ik was binnen 3 maanden weer thuis.

Het is bijna grappig als ik het nu schrijf, maar toen kon ik er niet om lachen. Want precies toen ik mijn vrijheid had gevonden, werd die weer stevig ingeperkt door tante C. Ik was 25, zat weer thuis bij mijn ouders in Friesland en had precies geen enkel plan meer.

Tot ik in aanraking kwam met het ondernemerschap. Niemand in mijn familie is ondernemer. Ik wist amper dat het bestond. Ik dacht dat je gewoon ‘een baan’ koos en dat dat je carrière was. Maar ik leerde dat het anders kon. Ik begon met schrijven voor ondernemers. Verdiepte me in marketing om al mijn journalistenkennis toe te passen op een bedrijf. En ik besefte: wauw, dit is het. 

Dit is de wereld waarin ik hoor.

Ik vind het heerlijk als mensen het anders doen. Want ook ik deed dat 2,5 jaar geleden nog een keer. Ik was kan-niet-beter-gelukkig met mijn leven en bedrijf toen dé vacature voorbijkwam: stewardess bij de KLM. 

Een slimmer deel van mij schreeuwde intern ‘solliciteer’ dus dat deed ik. Ondanks alle 31237 redenen om het niet te doen gooide ik mijn leven opnieuw om en deed hetgeen wat bijna vloeken is in ondernemersland: ik ging terug in loondienst.

Het was de beste beslissing ooit.

Nu combineer ik mijn bedrijf als schrijfcoach met mijn werk als stewardess. Ik reis de hele wereld rond en schrijf vanuit de leukste plekken van de wereld. 

Dat wil ik veranderen. Want juist door jezelf te laten zien in je teksten kun jij je onderscheiden. Kun je laten zien waarom klanten voor joú moeten gaan. En dat is waar the big money comes in.

Dus als je één ding van dit levensverhaal moet onthouden: doe het anders. Doe het op jouw manier.

Want het leven is veel te kort om het niet te doen.

Wil je nu aan de slag met teksten waarin je jezelf kan onderscheiden, maar weet je niet zo goed hoe? Download mijn gratis gids met 42 haakjes en eerste zinnen: met deze starters kun jij social media teksten schrijven die jezelf laten zien en connectie maken met je ideale klant.